Ուիլյամ Շեքսպիր «Սոնետ 9»

Ուիլյամ Շեքսպիր «Սոնետ 9»

Արդյո՞ք երկյուղից, որ աչքերն այրու կթրջվեն համակ,
Անխոհեմաբար դու հանձնել ես քեզ մենակյաց կյանքին,
Սակայն իմացիր, եթե մահանաս մի օր անզավակ,
Աշխարհը լքված ողբալու է քեզ հանց անայր մի կին:
Աշխարհը ինքը կդառնա այրի ու կհեծեծա,
Որ չթողեցիր քեզանից հետո քո պատկերն անգին,
Մինչ դժբախտացած այրին ամուսնու դեմքը նորընծա
Տեսնելու է դեռ իր զավակների աչքերում կրկին:
Տես, որ շռայլողն, որ այս աշխարհում վատնում է անվերջ,
Սոսկ տեղն է փոխում, հաճոյանալով աշխարհին համայն,
Սակայն աշխարհում պերճությունն, ավա՜ղ, չի մնում միշտ պերճ,
Եվ, անգործ դարձած,գործածողն իսկույն կործանում է այն:
Ոչ մի զգացմունք ուրիշի հանդեպ չկա այդ կրծքում,
Երբ ի՛ր նկատմամբ նա այս հանցավոր ոճիրն է գործում:

Ուիլյամ ՇԵՔՍՊԻՐ

Հետևեք մեզ նաև Telegram-ում