Ուիլյամ Շեքսպիր. «Սոնետ 16»

Սակայն դու ինչու՞ չես փորձում գտնել զորավոր միջոց՝
Ժամանակ կոչվող բռնակալի դեմ պատերազմելու,
Որ ինքդ լինես տարիների դեմ ամրակուռ ամրոց,
Եվ որ զենքը քո ավելին տա քեզ, քան երգերն հլու:
Կանգնել ես հիմա երջանիկ ժամիդ բարձր գագաթին,
Եվ կույս պարտեզներ, որտեղ դեռ ոչինչ չի սերմնավորված,
Այնպե՜ս են տենչում իրենց մեջ կրել քո ծաղիկն անգին,
Որ քեզ է նման և ոչ՝ քո դեմքին դիմակավորված:
Դու լավ իմացիր, որ ժառանգն է սոսկ կյանքը նորոգում,
Իսկ ժամանակի վրձինը, կամ իմ մատիտը անփորձ,
Չեն հավերժացնի արժանիքները, որ կան քո հոգում
Եվ չեն պահպանի մարդկանց աչքերում պերճությունն անգործ:
Դու չես մահանա, գեղեցկությունդ ուրիշին տալով,
Այլ հավետ կապրես՝ քո իսկ հմտությամբ կերտած նկարով:

Ուիլյամ ՇԵՔՍՊԻՐ

Հետևեք մեզ նաև Telegram-ում