Ժամացույցի առջև

Դու մե՜ծ ես, այո՛,
Եվ ես` փո՜քր, այո՛.
Բայց դու նման ես այն մեծ սլաքի՛ն, 
Որն իմ` ժամերը նշող սլաքի,
Ամեն մի քայլին հասնելու համար,
Վեց տասնյակ քա՜յլ է ստիպված անում․

Նոր բան չե՜մ ասում,
Ոչ էլ` քեզանից ինձ գերադասում,
Կամ ձգտում հատուկ դիրքի ու փառքի._
Մենք ծառայում ենք նո՛ւյն ժամանակին
Եվ ցույց ենք տալիս ժամանա՛կը նույն.
Ես` դարի ժա՛մը`
Դու… րոպե՜ն դարի.
Իսկ մնացածը` ինչպես ուզու՜մ ես._
Մեծը դու՜ կոչվիր,
Դու՜ փառք վաստակիր,
Միայն, լսո՞ւմ ես,
Գեթ հանուն դարի՛,
Հանուն քո երդված մեծ գաղափարի՛,
Ինձ… մի՛ խանգարի:

Գևորգ ԷՄԻՆ