Երբ կկանգնի ժամանակը

երբ կկանգնի ժամանակը
և երբ տարածությունը չի լինի զուտ տարածք,
այլ մի անսահման տիեզերք,
երբ կյանքը կգնա դանդաղեցված կադրով ֆիլմի նման,
որտեղ ոչինչ չի սկսում և չի վերջանում,
որտեղ ամեն ինչ քարացած է,
քարացած ժամանակակից մարդու զգացմունքների նման,
որտեղ ես վակուումում եմ և պարզապես գոյություն չունեմ,
ես անկարևոր եմ Մեծ Պայթյունի տեսության,
գիտությունների
էվոլյուցիաների
կրոնների կողքին,
բայց միևնույն է քո այդ անկեղծ և բարի ժպիտի առջև
ես ինձ ամենակարևորն եմ զգում…

Սուսանա ՂԱԶՈՅԱՆ