Մայրամուտ իջաւ

Մայրամուտ իջաւ, պատեց սար ու ձոր,
Սակայն չդադարեց կռիւն ահաւոր,
Բացուեց արշալոյս` անյոյս սգալով,
Գետաշէնն ընկաւ հայդուկի փառքով:

Մի ասուպ սահեց, գնաց երկնակամարով,
Հաւքեր եկան-անցան` լուռ արտասուելով,
Աւաղ ԹԱԹՈՒԼն էր ընկել կռւում քաջարի,
Մի լուր տարէ՛ք, հաւքե՛ր, մօրը հայդուկի:

Էրգրի սուրբ կարօտով կամաւոր դարձար,
Վասն հայրենեաց դու նահատակուեցար,
Աւաղ վէրքերիդ համար չեղաւ դեղ-դարման,
Թող լոյս իջնի շիրմիդ ԹԱԹՈՒԼ ԿՐՊԵՅԵԱՆ:

Գետաշէնն էլ ձեզ հետ ընկաւ քաջարի,
Բաղդը գետաշէնցուն զարկեց ժէռ քարին,
Թէ՛ տուն, թէ՛ գերեզման մնացին գերի,
Մարեց վառուող մոմը վրան խաչքարի:

Դաշնակցութեան մարտիկ, ազգի քաջ զինուոր,
Մահուանդ լուրը գուժեց սրտեր բիւրաւոր,
Ձեր թափած արեան կանչը թող ապրի յաւերժ,
Ամեն հայի սրտում թող ծնի վրէժ:

Խոսք՝ Աշուղ Գևորգ
Կատարում՝ Թովմաս Պողոսյան