Իմ տարիները

Իմ տարիները չոր հենակ,
Փողոցներում դատարկ հնչյուն:
Ինչպե՞ս հասնեմ քեզ, մոտենամ,
Իմ տաք երակ, իմ մանկություն,
Երբ տարիներն են ինձ ջնջում:

Մտերիմներ` թե հին, թե նոր:
Մաքուր էր սերն իմ առաջին:
Չեղած մի կիրք, մի նոր կարոտ,
Որ մոտեցավ իր շուրթերով
Այդ չպղծված միակ խաչին:

Ճաշակեցի և քեն, և ոխ,
Ու կուրացած իր փայլերից
Քրքջացող մարդկանց ամբոխ
ՈՒ կորուստներ` թե հին, թե նոր,
ՈՒ մուրածո մի հայրենիք:

Ահա կանգնել է իմ դիմաց,
Դա ես տեսել եմ, թե լսել,
Օ սոսկահար մահվան դիմակ,
Օ մոտեցող աղաղակներ,
Եվ հին ստի նոր երանգներ:

Ճերմակ երազ, ճերմակ աչքեր`
Ճերմակ երկրի աստղին հառած,
Ճերմակ ցամաք, ճերմակ մի նավ,
Անիրական կյանքի ծարավ
ՈՒ ժամանակը կանգ առած:

Աչքերիս դեմ ճերմակ մի սար
ՈՒ մեր ճամփան` ճերմակ տեսիլք,
ՈՒ մեր հայացքը համընթաց,
ՈՒ անհաղորդ սրտերը սառ
Քարի նման թափվում են ցած:

Մեղեդիներ լեզուն կտրած
ՈՒ տեսիլքնել մեռած ու ողջ,
Այդ խավարի մեջ ինձ գտավ,
Այդ գիշերից ինձ դուրս հանեց
Խզված կոկորդն իմ ընկերոջ:

Նա շոշափեց կույրի նմա 
Իր երգը լուռ ու կյանքը կարճ,
Նա լոկ մի բառ ինձ շշնջաց,
Այսպես կիսատ ու սիրտը կախ,
Ես շրջվեցի…բայց նա չկար:

Խոսք՝  Հրաչյա ԹԱՄՐԱԶՅԱՆ
Երաժշտություն՝ Արթուր ՄԵՍՉՅԱՆ