Մեխերի հետքերը
Նմանատիպ
Տատիկս մի զրույց պատմեց, որ ինձ շատ դուր եկավ, եւ ես որոշեցի այն պատմել ձեզ:
Մի չար տղա է լինում, որին ծնողները միշտ խրատում էին.
– Մի եղիր այդքան չար:
Բայց նա մնում էր միշտ նույն չար տղան: Խրատներն ու նախատինքը չէին ազդում նրա վրա: Մի օր հայրը նրա վրա շատ զայրացավ: Ու սկսեց պատին մեխ մեխել: Այդ օրվանից հետո որդու ամեն մի չարության ու հանցանքի դիմաց նա պատին մի մեխ էր մեխում:
Մի օր էլ տղան զարմանքով նկատեց, որ պատն ամբողջովին մեխերով է ծածկված:
– Հայրիկ, ինչո՞ւ ես պատին այդքան շատ մեխ մեխել,- հարցրեց տղան: -Չէ որ պատը կվնասվի:
– Որդիս, – ասաց հայրը,- քո կատարած ամեն մի անկարգության դիմաց ես մի մեխ եմ մեխում:
Տղան հասկացավ հոր խոսքերի իմաստն ու հարցրեց.
– Իսկ ե՞րբ կհանես մեխերը:
– Ամեն մի լավ արաքի դեպքում:
Տղան դադարում է անկարգություն անել: Անցնում է ժամանակ: Մի օր էլ տղան ոգեւորված տեսնում է, որ պատին մեխած մեխերը կամա՜ց-կամա՜ց պակասում են: Ժպտալով մոտենում է հորը եւ ուրախ ասում.
– Հայրիկ, ինչ լավ է, որ մեխերը այլեւս չկան: Ուրեմն ես լավ տղա եմ դարձել:
– Շատ լավ է տղաս,- ասում է հայրը,- բայց տեսնում ես հանված մեխերի տեղում մնացել են անցքերը: Մեխերի հետքերը մնացել են:
Արփի ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ
Աղբյուր՝ heqiat.am։