Չարլզ Բուկովսկի․ Ինձ արդեն սպանել են

Պատրանքն այն է, որ դու կարդում ես այս բանաստեղծությունը,
Իրականությունը, որ սա ավելին է, քան բանաստեղծություն:
Սա զինվոր է՝ Մադրիդում քայլող,
Սա դու ես՝ մահվան մահճում,
Սա Լի Պոն է՝ մետրոյում:

Սա գրողի տարած բանաստեղծություն չէ,
Սա քնած ձի է,
Գլխիդ միջի թիթեռը,
Չարի կրկեսն է,
Ու դու այն չես կարդում:
Այդ ՆԱ է քեզ կարդում:
Զգո՞ւմ ես:
Ինչպես կոբրան: Սոված արծիվը՝ սենյակում պտտվող:
Այս բառերը քեզ դրդում են նոր խենթության:

Դու օրհնվել ես:
Քեզ մղել են դեպի կուրացնող լույսը:
Փիղն, անգամ, երազում է քեզ հետ:
Տիեզերքը խոնարհվում ու ծիծաղում է:

Հիմա կարող ես մահանալ:
Հիմա կարող ես մահանալ, ինչպես մարդիկ են մահանում.
Վեհորեն,
Հաղթանակած,
Երաժշտություն լսելով,
Երաժշտություն լինելով,
Մռնչյունով,
Մռնչյունով,
Մռնչյունով…

Թարգմանությունը անգլերենից՝ Էդիթ Մարգարյանի

Աղբյուր՝ Գրանիշ։