USD
EUR
RUB
Times
Sport
Գլխավոր
Գրական Բլոգ
Հոգևոր Բլոգ
Մանկական Բլոգ
Մշակույթ
Ֆիլմեր
Բոլոր մարզաձևերը Քաղաքականություն Հասարակություն Տնտեսություն Մշակույթ Ֆիլմեր Մեդիա Տեսանյութեր Լուսանկարներ
Times
Sport

Գրական Բլոգ

Նորայր Գրիգորյան․ Հրաժեշտ գետնախորշերին
Գետնախորշերում տաղավարներըզարդարուն կյանք են, հանդերձյալ տարածք,երկնքի անտես քավարաններըմահ են սփռում ու մահվան հայացք:Երեկ համբարձվեց մուրացիկը ծեր,տե՛ս, ի՜նչ ասպետ էր ջահել նկարում,կյանքը իր դեմքին շարել էր գծեր,հետո շպրտել մահվան շուկայում:Այստեղ մեռած է լույսը ամոքիչ,և սփոփանքը դարձել է օղին,չկա հանբերանք, ու չկա Փրկիչ,խաչակնքում են օղի տվողին:Գնալու տեղը երկինքն է միայն,ու...
Վրեժ Սարուխանյան․ Աշխարհի հիվանդ արդարությունը
Աշխարհի վզինՎաղուց փաթաթվածՊարանի նմանՍեղմում ես անվերջ,Սու՜տ արդարություն,Իրո՞ք ծնվել ես,Թե դեռ չծնված՝Քեզ վիժեցրել են...Կամ մեռելածինԲիճ էիր հնուց,Բայց ոչ մանկան պես,Որը ծնվում էՄիմիայն սիրուցԵՎ որի հայրըՀենց սերն է արդար,Իսկ դու չարածին,Անարդար ծնունդ,Որը ապրում էԱրդարից հեռու,Սակայն կոչվում էՀենց նույն արմատով,Որը էն գլխիցԱրմատախիլ ենԱրել բճերը.Արդարը չկա,ՈՒթյունն է այսօր,Լ...
Թամարա Հովհաննիսյան. Թողնված Աստծո հույսին
Ներշնչանքի հայտնությունը Ներշնչանքի հայտնությունը տեսիլք է հանկարծահայտ,Կյանքը` կարճ:Այդպես քեզ սիրո հրեշտակներն էին այցելումՈւ փաղաքշում քնի մեջ` կուրծքդ բաց: Ներշնչանքի հայտնությունը սիրո հայտնություն է,Որն այցելում է գիշերովՄերկությամբ մանկական,Ու դու փորձում ես զուգել նրանՇղարշներով բառերի,Որ երբ չքանա լուսանալիս,Քեզ մնա ստվերը իրԹեկուզ և նկարված բառերով: * * * Թե հարցն...
Սմբատ Բունիաթյան. Երկիր և Հայրենիք
Ամբոխն անկառավարելի էր: Նրանք շարժվում էին միմյանց կոխկրտելով, նզովելով ինչ-որ մեկի քրտինքը, որ սոսինձ էր բյուր մարմինների վրա և ծորում էր ոտքերն ի վար` լպրծուն խորշանք առաջացնելով: Նրանք դուրս էին եկել Երուսաղեմ մեծն քաղաքից և շարժվում էին լյառն ի վեր` դեպի Գողգոթա: Յուրաքանչյուր ոք իր տարածքն էր ազատագրում խուռնախիտ հորձանքում, յուրաքանչյուր ոք պայքարում էր յուր եզակի քայլ...
Արաքս Մանսուրյան. Ախ, մարալ ջան, Էրվում եմ
Ախ, մարալ ջան Ախ, մարալ ջան,Կոկոնըս թոռմած մնաց,Ջան, գյարալ ջան, Սիրտըս կըրակած մնաց.Ախ, մարալ ջան:Ինչ անեմ իմ ապրելը,Ջան, գյարալ ջան,Իմ աչքերը թաց մնաց: Էրվում եմ Էրվում եմ, էրվում,Կարմիր քարը տաշած ա,Էրվում եմ, էրվում,Բոյս վրեն քաշածա: Էրվում եմ, էրվում,Ի՞նչ անեմ, որ քաշած ա, Էրվում եմ, էրվում,Սիրտս հալած մաշածա: ԿՈՄԻՏԱՍ
Վահան Թոթովենց․ Պայքար
Նյու-Յորքում այնպե՜ս արևի կարոտ էի քգում... Մի՞թե ցանկանում էի շողշողուն, կիզիչ արևի: Ո՛չ: Միայն կարոտում էի մի փոքրիկ լուսամուտի չափ արևի: Նյու-Յորքի երկնքում շատ արև կար, արև կա և բարձրաբերձ շենքերի կտուրների վրա, բայց այդ շենքերի պարիսպների տակ, էլեկտրական լույսերով սղողված խանութներում, ցերեկվա մութ կինոներում և թատրոններում, ճաշարաններում, կաֆեններում, փակուղիներում, հաս...
Կոմիտաս․ Խորունկ ու մուգ...
Էն ի՞նչ ամպ էր,Սարի գագաթին տալով՝Ցիր արավԱրծաթ տեղաց.Արծաթ տեղաց՝Ճերմակ-ճակատին,Գոգեն անձրև գալով՝Ծիր առավ։ Էն ի՞նչ ամպ էրՍարի փափագին հալով՝Սիր արավ,Ոսկի բեղե՞ց.Հալուն-հրով՝Ոսկի-մեղաց.Լուսուն-գրով մկրտեցին՝Քու մաճերըդ։ Ա՛յ, վա՛ռ աչերԷն ի՞նչ ամպ էրՍարի գագաթինՃերմակ ճակատինԱրծաթ-պաչեր տալովՑիր արա՜վ։ Ճերմակ-ճակատինՍարի փափագին,Դարի պապակինՇատ մարգարիտ տեղաց՝Լար մարգերըդ բիլ...
Րաֆֆի․ Անբախտ Հռիփսիմեն
Ա Գարնան թարմ և փափուկ առավոտ էր։ Արևի շողքերը դեռ նոր խաղում էին վաղորդյան ցողի մարգարիտների հետ։ Տ... գյուղի երդիկներից ծուխը օձանման պտտվում էր երկնքի կապուտակ տարածության մեջ։ Մարթան, ժիր տանտիկինը, նստած նոր վառած թոնրի շրթան մոտ, շերեփը ձեռքին, կերակուրներին էր նայում։ Նրա հարսը՝ Ջավահիրը, թեթև թիթեռնիկի նման, պտտվում էր յուր սկեսուրի շուրջը և նրա հրամաններն էր կատարում...
Սուսաննա Հարությունյան․ Էգ քամիների ոռնոցը
Փահլեվանը եկել, ուզում էր զարմացնել. էլ ծտի պես ճախրեց, ոտի մատներով կառչեց ձգված լարից` թափահարվեց, թափահարվեց, սև ատլասից լայն շալվարը ցոլցլաց օդի մեջ, թռավ երկինք, իջավ, լարի վրա տպտպաց, հող ու երկնքի արանքում թավալ տվեց, գլխկոնծի ու ապլապուզ, էլ մի օյին-զօյին` ձեռքը երկինք ձգեց, թևքի միջից բամբակ հանեց, իբր` ամպ կսմթեց… Թռավ ու իջավ, թռավ ու իջավ` էնքան բարձրից իջավ,...
Վրեժ Սարուխանյան․ Տագնապում եմ
Պարույր Սևակին Տագնապում եմ տագնապահարԱյս խելագար դարի համար,Որ անդունդ է հա գլորվում,Տագնապում եմ մարդու համար՝Քարանձավ է նորից մտնում ...Տագնախում եմ ջրի համար,Որ եռում է առանց կրակ,Տագնապում եմ հրի համար,Որ չի վառում ոչ մի ճրագ,Տագնապում եմ քարի համար,Որ պատի մեջ որմ չի դառնում,Տագնապում եմ հողի համար,Որում սերմը բույն չի դնում,Տագնապում եմ լույսի համար,Որ խավարին միացել է,...
Արա Հուսիկ․ Անընտրանք
Իմ սերն ես վերջին անգամ՝առանց խուճապ ու համբերատար.քեզ սիրում եմ ամբողջական, անհատակ՝կանխիկ սրտով,նեղ օրերիս պահուստ ու խնայողությամբ,և էլի մի կյանք` ապառիկ։ Ինձ մատնում եմ քո հմայքին`բուռն, ինքնակեզ, անմնացորդ,ու պահերին խաղ ու վաղանց`մինչև իսկ մանրը, չնչին մի թել ինձ պահելու։Ձեռնբաց, ինձ շաղ եմ տալիս ինքնամոռաց,անկետ, անգիծ, ազատարած.մի՛շտ եմ ու անընդհատ քո քմայքին՝թեկուզ մի...
Պարույր Սևակ․ Խոսք վշտի և հավատքի
Վիշտը կծիկ է դարձել մեր մարդկային կոկորդում,Արտասուքն է ծովացել, բայց աչքերից չի հորդում,Եվ թախիծին անսովոր մեր դեմքերից, աչքերից,Միշտ վեր պարզված, բոցի պես ջերմացընող ու գերիչԴրոշներից մեր այսօր տխրություն է ցած կաթում...Այսօր թաղում են նրան... Այսօր ամբողջ հինգ րոպեՄեր սրտերը խոր ցավից կդադարեն տրոփել:Կդադարեն հինգ րոպե, որ այնուհետ առանձինԶորեղությամբ տրոփեն հանուն նրա սուրբ...
Համո Սահյան․ Աշխարհի ցավը քո մեջ…
Աշխարհի ցավը քո մեջ,Շրթիդ անունն աշխարհի,Աշխարհ եկար, երբ արդենՓախել էր քունն աշխարհի,Փոխվել էին խորք ու ձև,Փոխվել էր հունն աշխարհի,Եվ քո ոչ մի հարցումինՆա չտվեց պատասխան,Տուն չտվեց քո տան մեջ,Չքանդվի տունն աշխարհի։Դեռ շնչում ես, ու դարձյալԱմեն, ամեն ակնթարթԱրձագանքում է քո մեջԱմեն մի կանչն աշխարհի։Բայց ինքը քեզ չի լսում,Սիրտ իմ, հույս էլ չունենաս,Ինչքան կուզես հառաչիր,Ինչքան կ...
Արփի Ոսկանյան․ Բանաստեղծություններ
Օրերը սկսվում ու ավարտվում են Ներիր, իմ արքայազն,Որ էդ լակոտից հետո լենքիս տվեցիՈւ նման չեմ էն աղջկան,Որին սիրում էինք ես և դու:Ներիր, որ ֆենած չեն մազերս,Ու աչքերիս մեջ հանգած ատրուշանըՄխում է ծուխ անելով… Ներիր, որ հազվադեպ եմ շոյում գլուխդԵվ հաճախակի՝ կեղտոտ ամանները ջրի տակ,Որ սեր անելը հոգս է դարձել՝Կենցաղային այլ հոգսերի շարքում…Ներիր, որ երազանքներիս տեղը...
Ռուբեն Որբերյան․ Կարոտագին այց
Լուսնկային շողերուն տակ,Եթերաճեմ ու սլացիկ,Երնեկ անոնց, որոնց հոգիքԶիրենք հիշող ունին հրեշտակ: Երանի քեզ, Յանկի պուետ, որ հոգիդԲաց դուռ մ'ուներ ու կիսափակ պատուհան,Սենյակդ օջախ մը, քովն աթոռ մը հանգիստ,Ուր նազելով կուգար ամեն իրիկվան,Հին Իդեալդ, ստվերն անուշ հրեշտակիդ: Զգացիր թե զենիթեն վար քանի հեղՍիրելիներդ քեզ որոնել եկան հոս,Հուշիկ-հուշիկ լուսաշղարշ, փառահեղ,Մրմնջելով մեղ...
Սուսաննա Հարությունյան․ Խեր, Շառ, Աստված
Այնպես խորը և ի խորոց, որպես սիրում են պոետները, լուսնահաչ էր տալիս մի շուն… Քաղաքի ծայրամասի քարուքռայից ներխուժող լուսնահաչը լավ ընկեր էր գիշերային տանջանքի համար՝ կեղեքող, արյուն հանող: Բայց հավատարիմ չգտնվեց՝ լուսաբացին սպառվեց, վերջացավ: Վարդանը իր ցավի հետ մնաց մենակ, նստեց անկողնում ու արդեն թափանցիկ մթի միջով նայեց պատուհանից դուրս. «Մեռելի մտքի պես խաղաղ&r...
Թովմա քահանա Անդրեասյան․ Սովորական հայկական օր
Ուշ երեկո էր: Մահամերձ հիվանդին հաղորդություն տալուց հետո մխիթարական խոսք ասացի հարազատներին, հրաժեշտ տվեցի ու չսպասելով, որ ինձ` քահանայիս համար տաքսի կանչեն, շտապեցի դուրս ելնել փողոց: Ավելի ճիշտ` հարազատներն այնքան կոտրված էին իրենց քաղցկեղով հիվանդ երիտասարդ տղայի ծանր վիճակից, որ ինձ համարյա մոռացան: Ես աննկատ ելա միջանցք, լռության մեջ խոր շունչ քաշեցի և աստիճաններով իջա&h...
Պարույր Սևակ․ Անմահները հրամայում են․․․
Նրա՛նք, որոնց հետ ես պայքարել եմ մարտում,Ապրել նահանջ, գրոհ և հաղթություն պայծառ,Նրա՛նք, ովքեր սակայն, ավա՜ղ, չդարձան տուն,Երբ աղետը կանխվեց, ու վտանգը անցավ,- Նրա՛նք - բազմակերպար, նրա՛նք - բազմալեզու,Տարբեր հողո՛վ, ջրո՛վ, տարբեր գույնո՛վ անգամ,Սակայն որոնց շրթից նույն գալիքն է խոսում,Որպես սրտագիտակ և հարազատ թարգման,- Նրանք ներս են գալիս առանց բախմա՛ն, անձա՛յն,Երբ հյուրընկ...
Սաթենիկ Մկրտչյան․ Մի անիծիր
Ձեռքից պատահաբար ներքև սահած ամենաբարձր որակ ու ամենագեղեցիկ բյուրեղյա մի սկահակի նման ամառնակեսի հրաշեկ մի կեսօրի մեկ վայրկյանում` ափ ի բերան թողնելով հեռու-մոտիկ հարազատներին, բարեկամներին, հարևաններին… ամբողջ մի քաղաքի` բեկորների էր վերածվել կայացած մի ընտանիք… Եվ քաղաքն «իրարով էր եկել» մի լուրից, որն հետագայում մոտիկների մտքում ու սրտում պիտի մնա...
Թամարա Հովհաննիսյան. Միջնորմը բաժանումի
Թե հարցնես հիմա՝ ինչու եմ արտասվում,Պատասխանը մեկն է՝Հոգիս լվանում է դեմքը, դա իրեն պետք է,Որ ճանաչի ինքն իրեն, երբ աչքերն են մաքուր: Թե հարցնես՝ ինչու եմ երերում քայլելիս,Պատասխանը մեկն է՝Փորձիր ճանաչել ինձ, երերում են ներսումԿուտակված ծանրությունից,Որոնց մեծ մասը չի պատկանում ինձ: Թե հարցնես՝ ինչու են ժպիտներս տարտամ,Պատասխանը պարզ է՝Գուցե անսովոր է քիչ,Ժպիտներս ծնվում են ա...
Նարինե Աբգարյան․ Ծնողի ուղին
Լուսանկարը՝ Աննա Դանիլովայի Քանի դեռ երեխան փոքր է, երազում ես, որ շուտ մեծանա: Որովհետև հիմար ես, գլխի չես ընկնում, որ մեծական խնդրի համեմատ մանկականը հեչ բան է: Կյանքի առաջին չորս տարիներին վա՞տ է քնել. դրա փոխարեն հիմա չի կարողանում աչքը բացել: Շիլան ամեն անգամ ստիպված էիր պար գալով ու դափ զարկելո՞վ խցկել բերանը, կեսը դուրս էր թքում կեսն էլ վրա՞ն քսում: Դրա փոխարեն սեռահասո...
Հուսիկ Արա. Չես հերիքում
Լուսանկարը՝ Սոնա Ադամյանի Դու անընդհատ և անհատնում շատ ես,մինչդեռ ամեն տեղ քո պակասն եմ ես զգում: Թափվող անձրևը դու ես` կաթիլ-կաթիլ,ծագող արևը դու ես` շող առ շող,համընթաց քամին ես` ալիք-ալիք:Իմ հացն ես ամեն օր,իմ ջուրն ես բոլոր ժամերին,և օդը, որ շնչում եմ:Սիրտ ես կրծքիս տակ,հոգի ես իմ մարմնին,և արյուն՝ երակներիս մեջ.ես ապրում եմ քեզ:Իմ խոսքն ու լռությունն ես,աշխարհն ես ու մեն...
Լևոն Ադյան․ Մանրաքանդակներ սիրո մասին
ԵՐԲ ԵՍ ՉԵՄ ԼԻՆԻՆվիրում եմ Քեզ:Երբ ես չեմ լինի, արեգակն այնտեղ, սարերի վրա, մի վերջին անգամ մեղմ կհուրհրա` մինչև սև ամպը վարագույրի պես կիջնի` ծածկելու երեսը նրա:Անտառի խորքից դալուկ, բեկբեկուն կկանչի կկուն` թալկացող սրտի տրոփին հանգույն, գեղ-գեղ կերգի դեղձանիկն այնտեղ, և սաղարթախիտ ծառերը վերևի՝ բարձր երկնքում դինջ օրորվելով, ինձ գնաս բարով կասեն երևի:Մամռոտ քարերով Ղըրմա աղբյո...
Հենրիկ Էդոյան. Էլեգիկ մտորումներ
Լուսանկարը՝ Կարեն Անտաշյանի Մի ձայն ասում է - Քո տունը կարգի բեր:Մի նկար` «Տղան մոր հետ», ստիպում է արտասվել:Կապն աշխարհի հետ գնալով ընդհատվում է:Կույրը մատներովհաշվում է բացվածքները, շոշափում ոսկորներըև գլուխն է շարժում: Պոետների սիրտըկրծքավանդակից ուրիշ տեղ է անցել, մարմնի մի այլմասում: Աշնան օրը կիսամերկ դողում է ցրտից,իսկ դերձակները անցած ժամանակիհագուստն են ձև...
Թադևոս Տոնոյան․ Ժամը
Երբ վերջիվերջոՄեզ էլ այցելիԺամը երկնքի հրավերների,Երբ վերընձյուղվենՆերքո արևիՈւրախության մեր արտասուքները՝Կարմիր խաղողի ողկույզների պես,Որ քաղցրանում են մեր երակներում,Եվ երբ մեղմորեն ու եղբայրաբարՄիմյանց ընծայենքՀանապազօրյա հացի մի նշխար,Եվ երբ գիշերներն ի վերջո լինենՄիա՜յն,Մի’միայն մաքրախոհության ընծայաբերներ,Ու մեր աչք-ունկից բացի, երբ առաջ,Մենք նա’խևառաջՍրտին հա...
Պետրոս Դուրյան․ Սիրեցե՛ք զ՚միմյանս
Վարդակարմիր Գողգոթային վեհ գագաթՄիշտ փալփըլող, սիրո անշե՛ջ ճառագայթ,Դեռ կըսպասե՞ս թափել սրտից քու սըլաք.Զ՚ո՞վ կը հըսկես, վիհ և անդու՞նդ, թե կըմախք.Ո՞ր սև ժայռից մեջ մարեցավ այն բեկբեկԲարբառն վըսեմ, թե «ըզմիմյանս սիրեցե՛ք»: Ծածկե ամպով կարմիր կողերդ, Գողգոթա՛,Եվ թող խայտան ցավոտ ոսկերք սև Հուդա…:Ժանգոտ ու գուլ թուրերն առին կարմիր փայլ,Նոր կրոնին հետ արյան հեղ...
Արթուր Մեսչյան․ Էլ ոչ մի վիշտ
Էլ ոչ մի վիշտ, էլ ոչ մի ողբ,Ոչ մի կսկիծ, կամ էլ մորմոք,Ոչ մի դատարկ հույս կամ աղոթք,Կամ բյուրեղյա երազ անհոգ.Անցան դարեր: Բավ է դիեր ու հեկեկանք,Բավ է՝ մեր ծեր ցավը ողբանք,Հերիք՝ անխելք մխիթարանք.Հոգնել եմ ես: Որքան հետքեր գաղթականի,Որքան տներ առանց ծխի,Իբրև վկայք՝Դեռ չմարած մեր պարտքերի: Որքան աղոթք անզեն իզուրԵվ սխրանքներ անհատների,Պարապ գանգեր՝Առանց մարմին ու անլեզու: Կար լո...
Տաթև Չախչախյան․ 18-Ի ՀԱՅՏ
Չափահասությունից ձկան հոտ եմ առնում.խեր լինի……Պարզապեսդու այն միանամյա օտագործման մուսաներից չես,որոնք սովորաբար լցնում ենպոետ աղջիկների հանելուկային մեծ պայուսակները:(Առեղծվածը կորա՞վ: )Շաքարեղեգներ` կախված երկնքից:Կյանքին կյանքով խաբելու ցինիկ հաճույք:Անվերահսկելի ինդոադապտացիա:Միջօրե:Քո հերթական հազից հետոթոքերս չորացան նախանձից.թվաց` քեզ մոտ միշտ պոետական ցրտե...
«Ես չեմ գնում փախչելու, ես գնում եմ կռվելու և հաղթելու, իսկ եթե պարտվենք, կլինեմ զոհվածներից մեկը»
Ոչ ոք ըսավ. - «Հե՛ք տղա,Արդյոք ինչո՞ւ կըմխա,Թերևս ըլլա գեղանի,Թե որ սիրեմ, չըմեռնի»: Պետրոս ԴՈՒՐՅԱՆ Գարինչան Բրազիլիայի ֆուտբոլի հավաքականի խաղացող էր: Նա աշխարհահռչակ ֆուտբոլիստ էր: Աշխարհահռչակ ֆուտբոլիստ Գարինչայի մի ոտքը մյուսից կարճ էր: Մի ոտքից կաղ Գարինչան, ասես ի հեճուկս բոլոր լիարժեքների, հանճարեղ էր հենց ոտքի սպորտում` ֆուտբոլում. նա հմուտ աճպարարի կախար...
Սիպիլ․ Օրորումներ
Կը մարի լույսն ամպերուն տակ երերուն.Ա՛լ կը պարզե կըանքի երազն իր շոգին,Խորհուրդներու մեջ փաթթելով մեր հոգին,Դեղնած մարած նայվածքին տակ լույսերուն: Ա՛լ կը պարզե կյանքի երազն իր շոգին.Մեր միտքն անդուլ կը թափառի միշտ հեռունԴեղնած, անփույթ վաղվան պետքին ու հոգին:Մեր միտքն անդուլ կը թափառի միշտ հեռուն Կապված ծաղկին, երգին, շողին ու սյուգին,Անհոգ, անփույթ վաղվան պետքին ու հոգին: Կ...
Ամենաընթերցված
Times
Գիտաժողով` նվիրված Գարեգին Ա Ամենայն Հայոց Կա... Փոխգնդապետ Արա Մխիթարյանը կոմայի մեջ է ԱՄՆ նախագահ Ջոն Քենեդին ծնկի եկավ և համբուրեց... Մոսկվայում Սամվել Կարապետյանի հետ չեմ հանդիպե... Ներկայիս անտարբերությունը ցույց է տալիս, թե ն... Միքայել Մինասյան. «Պացիենտի դիագնոզը հստակ է:... Ի՞նչ թանկարժեք ինքանթիռով է Նիկոլ Փաշինյանը մ... Վերջին իրադարձությունները հիմք են տալիս կասկա... Նիկոլ Փաշինյանի ամերիկյան այցը կարելի է համար... Վարչապետի գերթանկարժեք վոյաժը. 330 հազար դոլա...
Sport
Հայաստանի ֆուտբոլի կանանց Մ-19 հավաքականը մար... Արոնյան-Լագրավ առաջին պարտիան ավարտվեց ոչ-ոքի... Հայտնի են «Արարատ-Արմենիա»-«Ալաշկերտ» հանդիպմ... Ազատ ոճի ըմբշամարտի Հայաստանի հավաքականը ԱԱ-ի... Ռոբերտո Կառլոս. Ռոնալդուն, Մեսսին, Նեյմարը և ... Գատուզոն կարող է գլխավորել «Լացիոն» Գանձասար-Կապանի ֆուտբոլիստներն այսօր տոնական ... Ծանրամարտի ԱԱ․ Իզաբելլա Յայլյանը 6-րդն է «Արսենալ»-ը շնորհավորել է Մխիթարյանին՝ Անկախո... «Չելսիի» 18-ամյա ֆուտբոլիստի աշխատավարձը 48 ա...
website by Sargssyan