USD
EUR
RUB
Times
Sport
Գլխավոր
Գրական Բլոգ
Հոգևոր Բլոգ
Մանկական Բլոգ
Մշակույթ
Ֆիլմեր
Բոլոր մարզաձևերը Քաղաքականություն Հասարակություն Տնտեսություն Մշակույթ Ֆիլմեր Մեդիա Տեսանյութեր Լուսանկարներ
Times
Sport

Գրական Բլոգ

Լևոն Ադյան․ Մանրաքանդակներ սիրո մասին
ԵՐԲ ԵՍ ՉԵՄ ԼԻՆԻՆվիրում եմ Քեզ:Երբ ես չեմ լինի, արեգակն այնտեղ, սարերի վրա, մի վերջին անգամ մեղմ կհուրհրա` մինչև սև ամպը վարագույրի պես կիջնի` ծածկելու երեսը նրա:Անտառի խորքից դալուկ, բեկբեկուն կկանչի կկուն` թալկացող սրտի տրոփին հանգույն, գեղ-գեղ կերգի դեղձանիկն այնտեղ, և սաղարթախիտ ծառերը վերևի՝ բարձր երկնքում դինջ օրորվելով, ինձ գնաս բարով կասեն երևի:Մամռոտ քարերով Ղըրմա աղբյո...
Հենրիկ Էդոյան. Էլեգիկ մտորումներ
Լուսանկարը՝ Կարեն Անտաշյանի Մի ձայն ասում է - Քո տունը կարգի բեր:Մի նկար` «Տղան մոր հետ», ստիպում է արտասվել:Կապն աշխարհի հետ գնալով ընդհատվում է:Կույրը մատներովհաշվում է բացվածքները, շոշափում ոսկորներըև գլուխն է շարժում: Պոետների սիրտըկրծքավանդակից ուրիշ տեղ է անցել, մարմնի մի այլմասում: Աշնան օրը կիսամերկ դողում է ցրտից,իսկ դերձակները անցած ժամանակիհագուստն են ձև...
Թադևոս Տոնոյան․ Ժամը
Երբ վերջիվերջոՄեզ էլ այցելիԺամը երկնքի հրավերների,Երբ վերընձյուղվենՆերքո արևիՈւրախության մեր արտասուքները՝Կարմիր խաղողի ողկույզների պես,Որ քաղցրանում են մեր երակներում,Եվ երբ մեղմորեն ու եղբայրաբարՄիմյանց ընծայենքՀանապազօրյա հացի մի նշխար,Եվ երբ գիշերներն ի վերջո լինենՄիա՜յն,Մի’միայն մաքրախոհության ընծայաբերներ,Ու մեր աչք-ունկից բացի, երբ առաջ,Մենք նա’խևառաջՍրտին հա...
Պետրոս Դուրյան․ Սիրեցե՛ք զ՚միմյանս
Վարդակարմիր Գողգոթային վեհ գագաթՄիշտ փալփըլող, սիրո անշե՛ջ ճառագայթ,Դեռ կըսպասե՞ս թափել սրտից քու սըլաք.Զ՚ո՞վ կը հըսկես, վիհ և անդու՞նդ, թե կըմախք.Ո՞ր սև ժայռից մեջ մարեցավ այն բեկբեկԲարբառն վըսեմ, թե «ըզմիմյանս սիրեցե՛ք»: Ծածկե ամպով կարմիր կողերդ, Գողգոթա՛,Եվ թող խայտան ցավոտ ոսկերք սև Հուդա…:Ժանգոտ ու գուլ թուրերն առին կարմիր փայլ,Նոր կրոնին հետ արյան հեղ...
Արթուր Մեսչյան․ Էլ ոչ մի վիշտ
Էլ ոչ մի վիշտ, էլ ոչ մի ողբ,Ոչ մի կսկիծ, կամ էլ մորմոք,Ոչ մի դատարկ հույս կամ աղոթք,Կամ բյուրեղյա երազ անհոգ.Անցան դարեր: Բավ է դիեր ու հեկեկանք,Բավ է՝ մեր ծեր ցավը ողբանք,Հերիք՝ անխելք մխիթարանք.Հոգնել եմ ես: Որքան հետքեր գաղթականի,Որքան տներ առանց ծխի,Իբրև վկայք՝Դեռ չմարած մեր պարտքերի: Որքան աղոթք անզեն իզուրԵվ սխրանքներ անհատների,Պարապ գանգեր՝Առանց մարմին ու անլեզու: Կար լո...
Տաթև Չախչախյան․ 18-Ի ՀԱՅՏ
Չափահասությունից ձկան հոտ եմ առնում.խեր լինի……Պարզապեսդու այն միանամյա օտագործման մուսաներից չես,որոնք սովորաբար լցնում ենպոետ աղջիկների հանելուկային մեծ պայուսակները:(Առեղծվածը կորա՞վ: )Շաքարեղեգներ` կախված երկնքից:Կյանքին կյանքով խաբելու ցինիկ հաճույք:Անվերահսկելի ինդոադապտացիա:Միջօրե:Քո հերթական հազից հետոթոքերս չորացան նախանձից.թվաց` քեզ մոտ միշտ պոետական ցրտե...
«Ես չեմ գնում փախչելու, ես գնում եմ կռվելու և հաղթելու, իսկ եթե պարտվենք, կլինեմ զոհվածներից մեկը»
Ոչ ոք ըսավ. - «Հե՛ք տղա,Արդյոք ինչո՞ւ կըմխա,Թերևս ըլլա գեղանի,Թե որ սիրեմ, չըմեռնի»: Պետրոս ԴՈՒՐՅԱՆ Գարինչան Բրազիլիայի ֆուտբոլի հավաքականի խաղացող էր: Նա աշխարհահռչակ ֆուտբոլիստ էր: Աշխարհահռչակ ֆուտբոլիստ Գարինչայի մի ոտքը մյուսից կարճ էր: Մի ոտքից կաղ Գարինչան, ասես ի հեճուկս բոլոր լիարժեքների, հանճարեղ էր հենց ոտքի սպորտում` ֆուտբոլում. նա հմուտ աճպարարի կախար...
Սիպիլ․ Օրորումներ
Կը մարի լույսն ամպերուն տակ երերուն.Ա՛լ կը պարզե կըանքի երազն իր շոգին,Խորհուրդներու մեջ փաթթելով մեր հոգին,Դեղնած մարած նայվածքին տակ լույսերուն: Ա՛լ կը պարզե կյանքի երազն իր շոգին.Մեր միտքն անդուլ կը թափառի միշտ հեռունԴեղնած, անփույթ վաղվան պետքին ու հոգին:Մեր միտքն անդուլ կը թափառի միշտ հեռուն Կապված ծաղկին, երգին, շողին ու սյուգին,Անհոգ, անփույթ վաղվան պետքին ու հոգին: Կ...
Շուշանիկ Կուրղինյան․ Իմ կյանքն ու խաչը
Աշխարհ եկաՄութ խրճիթում՝Ուր որ ագահՔաղցն էր վխտում։Սև զրկանքիՑուրտ գրկի մեջ,ՏառապանքիԽարույկն անշեջ՝ Տգիտության,ՄրուրակալԱմուր շղթանՈւսուց ինձ լալ․․․ Շուրջս խավա՜ր․․․ կախված օճորք, ճեղքված թոնիր,Պապից թողած ավանդական ծեսեր ու պաս,Եվ բռնության հանդեսները միշտ անխտիրԸմբո՜ստ հոգուս, ազատ սրտես միշտ անպակաս։ Սակայն մտքիսԼայն թևերով,Հպարտ հոգիսՍիրած տենչով-Սավառնում էրՄի այլ աշխա...
Հրաչյա Թամրազյան․ Բնազանցություն
Բառե՛րը լոկ ժամանակի հոսքը գիտեն,Բառերի՛ մեջ այդ հղացման գաղտնիքը կա,Նրանք քանի՜ սերունդների երթ են դիտել -Բառարմատներ - աշխարհների միջև ընկած, Բառարմատներ - որ մեր հոգու մեջ են աճում,Խրված հողում արարչագործ տիեզերքի -Հոգիները մեր անպտուղ, անհող, անջուր,Որ ամլություն են սերմանում և մաղձ, և կիրք - Հոգու տունկեր, որ ջրվելու միայն ծարավՏարածվում են, սակայն արմատ չեն արձակում,Չոր...
Վահան Սաղաթելյան․ Օձը
Սև հորից, սև մորից ծնվել ես հաստատ, Սիրտդ սև է, բախտդ սև է, գույնդ սև. Սև ես, էլ կսևանաս դու դատաստանին, Հոգիդ պիտի սատանաները տանին: Ջիվանի Երբ Մա­նու­կը թթի ծա­ռից թռավ ու սար­սա­փա­հար ճչաց, երբ ճի­չը պայ­թեց ու կալ­մեջ արած պա­րագ­ծեց դի­մա­ցի ծառն ու թուփն ան­գամ, երբ թվաց, թե մտ­քի բա­ցա­ռիկ մի սևեռո...
Վրեժ Սարուխանյան․ Մոխիրը գղգղում էր
(պատմվածք) Թուրք տասնհինգ ասկյար մտան Գոմսի գյուղապետ Գոմսա Իսոյի տունը։ - Իսո՛, օսմանական պետությունը պատերազմի մեջ է, և ձեր գյուղը պիտի հիսուն զինվոր տա, - առարկություն չընդունող տոնով կարճ կապեց հրամանատարը։ Նա արդեն տեղյակ էր Օսմանյան կառավարության գաղտնի հրահանգներին, որ շուտով սկսվելու են հայերի կոտորածները, և հին ֆիդայու հետ իրեն պահում էր լկտի ու սանձարձակ։Իսոն մարդ ո...
Ստեփան Զորյան․ Սպիտակ տան բնակիչները
Այդ տունը վաղուց, շա՜տ վաղուց է կանգնած անտառի մեջ։ Ես նրան հիշում եմ դեռ մանկությունից։ Այնտեղ, ուր փոշոտ խճուղին, ինչպես մի գորշ ժապավեն, օձապտույտ ոլորումներով, իմ ծննդավայրից վաղում է դեպի Սևան, այնտեղից միշտ երևում է նա՝ անտառապատ սարի գլխին բազմած։ Ծառերի միապաղաղ կանչի մեջ այդ սպիտակ շենքր անցորդներին թվում է ինչ-որ խորհրդավոր բան։ Աղոթասեր օտարականին թվում է մատուռ կամ...
Տաթև Չախչախյան. Օտար լեզվով
սենյակս բերնեբերան բառ էես քացով բացում եմ դուռն ու ղժժոցը թափվում է դեմքիսլցվում շնչափողսընկնում ոտքիս տակ կոկորդս լիքն է տողերովու եթե թիթիզ լինեի կգոռայի հանդիսավորթե տաղանդավոր լինեի կգրեի վեպեր շատախոսուժ ունենայի կկիսեի Աճառյանի Արմատականը մեջտեղից (ապրելու համար չորս բառը հերիք էմեկով էլ յոլա կգնամիսկ սոված օրերին լռություն շատ կա) կոյուղիս խեղդվում պայթում էես չինակա...
Վիլյամ Սարոյան «Իմ գերդաստանը»
Ես աշխարհ եկա 1908 թվականի օգոստոսի վերջին օրը, Ֆրեզնո քաղաքում, մահու չափ հոգնած - ձանձրացած և միաժամանակ զարմանքով, բարությամբ ու խինդով լեցուն: Հայրս՝ Արմենակ Սարոյանը, երեսունչորս տարեկան էր, մայրս՝ Թագուհի Սարոյանը՝ քսանվեց: Երեք տարի չանցած՝ հայրս մահացավ: Մայրս երեսունինը տարի նրանից ավել ապրեց: Հայրս կրթություն էր ստացել Բիթլիսի ամերիկյան երիցական դպրոցում: Մասնագիտու...
Վահե Արմեն․ Սեր երկյուղին համընթաց
ԳիշերներըԱչքակապուկ էինք խաղումմեր բակում:Հիշո՞ւմ ես, մի’շտՓախչում էինք միասին,Ապավինում նկուղին,Որտեղ կար մի չար ոգի:Նա կխեղդե’ր ինձ առանց քեզ,Իսկ առանց ինձ,Աստված գիտե, ո՞ւր կտաներքեզ իր հետ:Մութ նկուղում, հիշո՞ւմ ես, միշտ՝Վախենում եմ՝ կասեիր:Վախենո՞ւմ ես…Ու հասնում էր ժամանակը սիրելու…Ե’կ այս գիշերԱչքակապուկ խաղանքբոլոր բակերում,Ես ու դուԵվ բո...
Հենրիկ Էդոյան․ Հայր մեր
Այս ապառաժների միջև որոնք թեքված են չորսկողմից մեզ վրացույց տուր քո դեմքը այս ջրերի քարերի այսոլորապտույտ օրերի վրակիսախավարում երկու դռների տարածության մեջ որոնքանընդհատ բացվում են ու փակվում և նորից կրկնվում նույնձևով նույն ռիթմովայս կիսաքաղաքներում կիսափողոցներում այսկիսաշենքերում այս կիսադեմքերիանվերջ գոռգոռացող սաստկացող ձայների մեջ այսպարիսպների պատուհաններիայս անցորդների...
Անի Ամսեյան․ Ու ցեխը ձյուն չի դառնա․․․
երեկ ձյուն եկավ.առաջին ձյուն` թաց, փափուկ, ճերմակ,մեղսավոր քայլերի,չասված բառերի.այնքան հեռու, որ անիրականթվացող մեր մանկական հուշի վրա,գարնան, աշնան, ամռան վրաթաց, փափուկ, ճերմակ գիշերային լռության հետև այնքան գեղեցիկ,որ և եթե գայիր, բանաստեղծություն կգրեի:բայց էսօր ձյունը ցեխ դարձավ.ու ինչքան վարար են մայթերը,քաղաքը, կտուրները և ծառերը,ու ես` ոտքից գլուխ.այ էդքան ցամաք ու չոր...
Պարույր Սևակ. Ինքս ինձ հերքում եմ
Նույն հարցն եմ հաճախ ինքըս ինձ տալիս. - Ի՜նչ ես աշխարհի ցավերը լալիս, Աշխարհի դարդը հո՞ քեզ չեն տվել: Եվ ի՞նչդ է պակաս կամ ի՞նչդ է ավել. Ամենքի նման մի մարդ ես, հոգի՛ս, Ամենքի պես էլ աշխարհով գնա... Իսկապե՛ս. կարգին հագուստ կա հագիս, Թե վաստակածըս գրպանըս մնար՝ Անտեղի տեղը չհալվեր-կորչեր, Ինձ կարող էին և հարուստ կոչել: Ես դուր եմ գալիս սրան ու նրան, Ինձ շատերն անգամ սիրում են...
Տաթև Չախչախյան. «Սերը հավասարություն է»
Էկրանի վրա սահում է աղմուկը: Ժամանակը պառկում է ստեղնաշարին ու փակում ականջները: Տողերի արանքում շնչահեղձ է լինում լռությունը: …Ու լրահոսն անկոչ հյուրի պես լցնում է գիշերս… Սառը, տաք ու գոլ պատերազմներ, նիհար ու գեր նախագահներ, այցեր պաշտոնական ու ոչ միայն, վթարներ ու ծնունդներ, վերջին ցնցող լուրը Մարսից կամ Յուպիտերից. սպիտակ աղմուկ, որից ավելի է սեւանում, սեւան...
Հովհաննես Երանյան. Խաբուսիկ օրը
Մեկ տարին բոլորած տղեկը կանգնեց դռան շեմին, դուրս եկավ բակ, զարմացած նայեց պայծառ արևին, պստիկ թաթիկով փակեց աչքերը, ըհը-ըհը` փորձեց լաց լինել, բայց լրջորեն մտադիր չէր, նորից նայեց շուրջը, զմայլվեց շրջապատով, ասես առաջին անգամ էր տեսնում լույս աշխարհը ու մի քանի քայլ առաջ գնաց: Մանկան բարձր տրամադրությունը հուշում էր, որ առաջին անգամ ինքնուրույն բակ էր դուրս եկել: Փնտրեց մորը,...
Այս ինչ արագ ենք մեռնում, Սեր իմ
Ինձ նորից դիմավորեց մենությունը սենյակիս և պատերը, որոնցից խնամքով քերված է ուրախությունը և նրանք չոր են ու սպիտակ: Եվ սեղանը և արմունկիս հետքերը զույգ և գրքերը սեղանի վրա և բանաստեղծությունները ճերմակ էջերին՝ քորոցով ամրացված ճերմակ թիթեռներ… Եվ հանկարծ ականջներս լցվում են աղմուկով - ինչ-որ օտար մոլորակից, ինչ-որ օտար ձայներ մտնում են իմ փակ լուսամուտից և ես...
Հրաչյա Թամրազյան․ Մարդ-Ակնթարթ
Ու անուղի են մտքերը աղոտ,Ու ցաքուցրիվ, անկատար, ծվատ -Անդեմ է թվում նա այս առավոտՆոր օրվա նման, որ դեռ չծնված, Դեռ մարմին չառած - ձիրքն այդ արարման,Սաղմն այդ գալիքի - դեռևս անսերմ -Այսօր նշմարվող շղարշը վաղվա,Այն խոսքի նման - որ դեռ չես ասել, Այդ Մարդ-ակնթարթն - իբրև մի հյուլե -Աշխարհների մեջ այս հյուլեական,Ցոլքերն հավաքող մոգական բյուրեղ,Այրող կիզակետ - երկնքից առկախ - Ու ե...
Տաթև Չախչախյան. Բանաստեղծություններ
Բարև, մարդ:Գրկիր ինձ մոր նման, հոր նմանկամ էլ բոյֆրենդի.ես հիմա ավելի մենակ եմ, քան սաղմում էի…ՙես՚-ի ու ՙոչ ես՚-ի հատման կետում արնահոսում է…Օգնի’ր, մարդ:Ձգի’ր իմ էությունն ու գոյությունը կապող պարանը…Ես հոգնեցի սեփական անկշռելիության մեջ թռվռալուց,ֆռռալուց,ֆռֆռալուց… Գլխապտույտ:Դեմքով` գետնին:Ամու’ր ձգիր:Ես հիմա կանգնած եմ մեջտե...
Պաղտասար Դպիր.Դարձեալ առ տաճարն երկնանման
Անճառին խորա՜ն, անճառին խորա՜ն, Անեղ Հօր բանին բանաւոր բնակարան։ Բարձօ՜ղ անիծից, բարձօ՜ղ անիծից, Բարեաց հրաշալեաց գանձարա՛ն շնորհալից։ Գովեալ տիրածի՜ն, գովեալ տիրածի՜ն, Գեղեցիկ տաճա՛ր, դու՛ռն երկնից կամարին։ Դու մա՜յր սըրբութեան, դու մա՜յր սրբութեան, Դաւանեալ ձայնիւ երջանիկ բազմութեան։ Եդե՜մ հրաշալի, եդե՜մ հրաշալի Երկնային մաքուր զւարթնոց ըղձալի։ Զանձն իմ քե՜զ յանձնեմ, գան...
Շուշանիկ Կուրղինյան. ․․․Եվ մենք քսան դար․․․
«Եկայք առ իս ամենայն վաստակեալքև բեռնաւորք և ես հանգուցից զձեզ․․․» ․․․Եվ մենք քսան դար, լքված, վաստակած, Չարանենգ կյանքի բեռն ուսերիս,Անարդարության ցանցում խճճված, Հոգեմաշ ցավից արցունք թափելիս, Անտակ խավարում մերթ սայթաքելով, Խոնարհ ու հլու՝ բռնության առաջ,Սրտերումս վրեժ, սակայն սողալովԸնկանք դեպ հառաջ․․․ Շրջեցինք աշխարհ անվերջ շարքերով, Կեղեքված, հիվանդ, գծուծ մ...
Սիպիլ․ Մենաստանին կույսը
Կեսգիշեր է․ սենյակիս մեջ միայնակ՝Կանթեղ չունիմ, ոչ ալ երկինքն ունի շող․Իր լույսն հետին մարեց դարպասն ու տընակ․Եվ մնացի իմ խոհերուս հետ մաշող։Կթափառին շուրջս ըստվերներ թանձրահոծ,Մերձենալով, հեռանալով համրաբար,Եվ կլսեմ իրենց վայունն ողբակոծ,Երբ կանգ կառնել կուգան հոգնած ու մոլար։Տըխուր մըտքիս ուրվականներն են համակ,Ցընորք հոգվույս հազիվ հասած արբունքի,Եվ մինչ կանցնին օրերըս ցուրտ ...
Գրիգոր Զոհրապ․ Ժամին բակը
ԱՆոր ճեղքվածք էր լույսը, երբոր տերտերը ճամփա ինկավ ժամ երթալու. ոչ ոք կար փողոցներուն մեջ ու համատարած լռությունը, որ հազիվ փարատվող գիշերեն կու գար, քահանային ոտնաձայնը հատիկ հատիկ կը լսեցներ: Զառիվեր մը կ՚ելլեր, վասն զի ժամը, ամուր ու ցած շենք մը որ հոսկեր կը տեսնվեր, վերը՝ գեղին բարձունքին վրա էր: Հևալով կը քալեր հովանոցի մը կթռնելով, սև թիպեթե ու քիչ մը գույնը կորսնցուցած ...
Հովհաննես Թումանյան․ Աղջկա սիրտը
(Արևելյան ավանդություն) Հին արևելքում, մի հին քաղաքումԺուկով մի ջահել աղջիկ էր ծաղկում։Հարուստ էր հերը զալում սիրունի,Անհուն գանձի տեր ու շատ անվանի։Բայց սիրո համար խեղճ ու շեն չըկան.Մի աղքատ տըղա սիրեց աղջըկան,Աղջիկն էլ նըրան սիրեց կաթոգին,Եվ ուզում էին լինեն մարդ ու կին.- Կա թե չըկա,Նա է, որ նա... - ՉԷ՛, որ չէ՛, կանչեց ծընողը փարթամ,Իմ աղջիկն, ասավ, սև հողին կըտամՈւ մերկ աղ...
Հովհաննես Հովհաննիսյան․ Արազն եկավ լափին տալով․․․
Արազն եկավ լափին տալով,Ժեռ քարերին, ափին տալով․Ո՞րտեղ թաղեմ ես իմ դարդը,Չոր գլուխս տափին տալով։ Ա՛յ իմ Արազ, ջուրըդ վարար,Սիրուն յարիս յարաբ տեսա՞ր․Ես չըհասա իմ մուրազին,-Արա՛զ, յարաբ կարոտս առա՞ր։ Ամպերն եկան Մասիս սարին,Կարոտ մնացի ես իմ յարին․Աստոծ սիրես, էրված սրտիսՋուղաբ բերես եկող տարին։ Գիշերն անքուն գիր կըգրեմ․Արտասունքս գետ կըշինեմ․Արա՛զ, ծեգը ջրիդ չառած՝Իմ սև դարդը...
Ամենաընթերցված
Times
Գործ ունենք ԱՄՆ կողմից մշակվող քաղաքականությա... Բրյուսելի քաղաքային խորհրդարանը վավերացրել է ... Պուտինը ստորագրել է նոր «ԿամԱԶ»-ներից մեկի վր... Արցախի նախագահը Անջեյ Կասպշիկինի հետ քննարկել... Մասնավոր հեռուստաընկերությունների համար ստեղծ... Վարորդներին խորհուրդ է տրվում երթևեկել բացառա... Բակո Սահակյանն աշխատանքային խորհրդակցություն ... Ադրբեջանի արտգործնախարարը ևս մեկ անգամ ռազմակ... Եվրախորհրդարանում քննադատել են Սիրիայի նկատմա... Մարդիկ, որոնց նպատակը պետության հիմքերի թուլա...
Sport
Հայ բռնցքամարտիկները 2 մեդալ են նվաճել միջազգ... Տարվա լավագույն ֆուտբոլիստի և մարզչի ընտրությ... Մեսսիի դեմ խաղալը դժվար էր. Մխիթարյան Հայաստանի շախմատի առաջնությանը կմասնակցի 12 գ... Գատուզոն կգլխավորի «Նապոլին», աշխատավարձը տար... Ռուսաստանցի ֆուտբոլիստները Մունդիալին կարող ե... Ռամոսը «Ոսկե գնդակ»-ի պարգևատրման իր ձևաչափն ... Արթուր Պետրոսյանը եվրոպական թիմ կգլխավորի Խաչատուրովը հեռացավ «Լոռի»-ից Լա Լիգա. Ռեալը հաղթեց Էսպանյոլին
website by Sargssyan