Արևի շնչառությունը

Ինչ խաղաղություն կա այս սպասման մեջ
Եվ թաքնված
Ինչ հրաշք ուրախություն

Ամենագեղեցիկ բանաստեղծություններս
Գիշերները մոռանում եմ երազիս մեջ
Եվ արթմնի
Ոչ մի հետք չկա նրանցից
Չգիտեմ ինչու
Մոռանում եմ երազիս մեջ
Որ մոռացկոտ եմ

Ուսերիս վրա զգում եմ
Արևի շնչառությունը

Հոգնած եմ քույր իմ
Ինձ մի արթնացրու այս անքնությունից…

Վահե ԱՐՄԵՆ