Դու զսպում ես, որ չթրջես երջանկության այս կատարյալ ցամաքը

Դու զսպում ես, որ չթրջես երջանկության այս կատարյալ ցամաքը

Դու զսպում ես, որ չթրջես երջանկության այս կատարյալ ցամաքը,
հրապարակը` դատարկությունից սարսափած ու անուժ,
հրապարակը հրավառությունների:
Ամբիոններից երջանկություն են բաժանում.
պիտի ձեռքդ մեկնես:
Այստեղ միշտ հարմար է ոչնչի հետ ժամադրվելը
ճիշտ ժամի տակ ցանկացած օր ու պահի:
Անընդհատ կրկնվող մարդկանցով ու դեմքերով,
հորանջող դատարկությամբ,
ձմեռները` Ձմեռ պապ – Ձյունանուշներով լցված
այնքան շատ, որ եթե չես ուզում վախենալ,
պիտի ծիծաղես`
ամառները արհեստական ծաղիկներով,
լույսերով ու երգերով,
որոնց երբեմն-երբեմն կարող ես վաճառվել և միամտաբար երջանիկ զգալ:
Միտինգավորների երթերով,
բողոքողների անհույս հույսերով,
չբողոքողների հուսահատ անտարբերությամբ,
դու կանգնած ես մենակ,
որովհետև դու հենց մենությունն ես քո մեջ աղմկող բոլոր երջանիկ մարդկանց,
որոնցով լցված է ինքն իրեն անծանոթ
էս սիրուն քաղաքը:

Անի ԱՄՍԵՅԱՆ

Հետևեք մեզ նաև Telegram-ում