Աստվածային և ուղիղ դատաստանի մասին

Աստվածային և ուղիղ դատաստանի մասին

Եկավ մեկը հայր Պիմենի մոտ և ասաց նրան.

«Հա՛յր, սերմանեցի իմ անդաստանը և դրանից ողորմություն տվեցի»:

Ծերը նրան ասաց.

«Բարի գործ ես անում»:

Եվ նա գնաց և առավել հոժարությամբ էր աշխատում` շատերին բաժին հանելով: Լսեց այդ մասին հայր Անուբը և Պիմենին ասաց.

«Դու չե՞ս երկնչում Աստծուց, որ այդպես ես ասում եղբորը»:

Եվ ծերը լուռ մնաց, ապա երկու օրից հետո մարդ ուղար­կեց այն եղբոր հետևից և հայր Անուբի ներկայությամբ ասաց նրան.

«Ի՞նչ ասացիր դու ինձ երեք օր առաջ, որովհետև մտքերս ուրիշ տեղ էին»:

Եվ եղբայրն ասաց.

«Ասացի` սերմանում եմ իմ անդաստանը և դրանից ողորմություն եմ տալիս»:

Հայր Պիմենը նրան ասաց.

«Ես այնպես կարծեցի, թե քո աշխարհական եղբոր մասին խոսեցիր ինձ հետ, սակայն, եթե դու ես անում այդ գործը, ապա դա մենակյացին վայել գործ չէ»:

Իսկ նա լսելով՝ տրտմեց և ասաց.

«Ես այլ գործ չունեմ և չգիտեմ` բացի սրանից, և ոչ էլ կարող եմ` բացի իմ անդաստանը սերմանելուց»:

Այնժամ հայր Պիմենի առաջ ընկավ հայր Անուբն ու ասաց.

«Թողությո՛ւն տուր ինձ»:

Հայր Պիմենը եղբոր գնալուց հետո ասաց.

«Ես ևս ի սկզբանե գիտեի, որ դա մենակյացի գործ չէ, բայց ըստ նրա կամքի և կարողության ասացի, որպեսզի նա առաջադիմի սիրո մեջ. և այժմ նա գնաց տրտմած և նույն գործն է անում»:

«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016

Աղբյուր՝ Surbzoravor.am

Հետևեք մեզ նաև Telegram-ում