Սի՛րտ, ես գլուխս եմ խոնարհում քո դեմ…

Սի՛րտ, ես գլուխս եմ խոնարհում քո դեմ…

***
Սի՛րտ, ես գլուխս եմ խոնարհում քո դեմ…
Դու այսքան փոքրիկ, բայց մի մեծ խղճի
Ապաստան դարձար,
Այրվեցիր այսքան, այսքան մխացիր,
Բայց չմոխրացար:

Գլխիս հետ հավետ վեճի մեջ մտած
Դու քեզ վատնեցիր,
Երբ արդար չեղա, դու շիկնանք դարձար
Ու ինձ մատնեցիր:

Ո՛ր տեղս էլ ցավեց, զարմանքով տեսա,
Որ այնտեղ ես, սիրտ,
Որ ասպետորեն ցավերն իմ բոլոր
Առնում ես ուսիդ:

Դու այսքան փոքրիկ, բայց ամբողջովին
Երգ ես ու արյուն…
Սի՛րտ, ես գլուխս եմ քո դեմ խոնարհում:

1963թ.

Վահագն Դավթյան

Հետևեք մեզ նաև Telegram-ում